| مقایسه قدت SDS و CMC در پخش‌کنندگی نانولوله‌های کربنی در بتن‌های خودحسگر |
| کد مقاله : 1086-CONCRETEDAY |
| نویسندگان |
|
محمد حسنی * میدان صنعت-بلوار فرحزادی-بعداز بلوار دادمان-بعداز بلوار دریا-خیابان عباسی اناری-جنب مدرسه آفرینش-انجمن بتن ایران |
| چکیده مقاله |
| امروزه نانولوله‌های کربنی به دلیل خواص مکانیکی ویژه در صنایع بسیار زیادی استفاده میشوند. یکی از این کاربردها در بتن است که میتواند برای بهبود مقاومت کششی و یا سایر خصوصیات باشد. در بتن‌های هوشمند که کاربرد آن‌ها در پایش سلامت سازه‌هاست، نانولوله‌های کربنی باعث ایجاد و افزایش هدایت الکتریکی شده که تغییرات این پارامتر تحت تنش، معیاری جهت سنجش میزان تنش و کرنش المان سازه‌ای را به وجود می‌آورد. با این حال یک مشکل مهم که در خصوص کاربرد نانولوله‌های کربنی در بتن میتوان نام برد چسبندگی مولکول‌های آن‌ها به هم وعدم پخش یکپارچه آن‌هاست. این موضوع نه تنها میتواند کارکرد مدنظر را مختل کند، بلکه ممکن است سایر خصوصیات بتن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. بر همین اساس، دانشمندان راه‌های مختلفی را جهت پخش CNT در بتن پیشنهاد داده‌اند که یکی از آن‌ها استفاده از عوامل شیمیایی است. SDS و CMC از رایج‌ترین و بهترین مواد شیمیایی هستند که برای این منظور استفاده میشود. در پژوهش حاضر تلاش شده است با استفاده از شبیه‌سازی‌های اتمی قدرت پخش‌کنندگی این دو ماده بررسی و مقایسه شود. برای این منظور و با توجه به مکانیسم عملکرد این مواد، جذب این مواد بر روی CNT بررسی شده و انرژی جذب به عنوان معیار در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد که CMC به طور چشمگیری قابلیت بیشتری در این زمینه دارد. |
| کلیدواژه ها |
| نانولوله‌های کربنی، بتن خودحسگر، دینامیک مولکولی، CMC، SDS |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
